Het is niet niks om het afstuderen, fulltime voor de klas staan, zorg voor kinderen en huishouden en de rest wat ik vergeet, te combineren met een man die momenteel 24 uur per dag aan het werk is met WOZ-taxaties in de regio.
Het zijn vaak de kleine dingen die voor ons een wereld van verschil maken om deze periode door te komen.
- meerijden naar school
- ophalen en gevoed weer thuisbrengen van de kinderen
- een pakket groente en fruit achterlaten (ik hoef dus niet aan te kloppen bij het voedsel-loket)
- een tas met kleding voor mijn meisje
- een lief sms-je/app-je met de vraag hoe het nu is
- een klopje op de schouder
- een lieve reactie op facebook, of hier onder de blog
- een bolletje wol in mijn brievenbus
- een kopje koffie
- een kaartje
- een ochtend uitslapen terwijl je partner ook slaapgebrek heeft
- en andere kleine dingen die ik nu vergeet, maar die me positief kunnen raken
Het aftellen is fijn maar ook beangstigend, want mijn deadlines komen daarmee ook dichterbij...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten