Begin dit jaar begonnen we met de college's over de vak inhoudelijke prestatie. Deze heet in onze literatuur ook een kettingprestatie. Dat is een presentatie over een aantal onderdelen.
Het moest bestaan uit:
- een beeldverslag van een les die je gegeven hebt
- een paper met de onderbouwing van je les (waarom deze les, op dit moment, met deze kinderen)
- een inhoudelijk verhaal waarin ik diepgang en kennis aantoon.
Wat is me dat tegen gevallen:
- geen maatje om tegen aan te sparren
- geen input van iemand anders
- geen kritische blik op mijn werk en ideeën
- en het is vooral zo ongezellig!
Ik had ineens toch best wel de zenuwen, al was ik er van overtuigd dat ik alles over het onderwerp weet. Het belangrijkste en moeilijkste was om dat al ook nog gestructureerd over te dragen aan mijn mede studenten.
Eerst het beeldverslag: een paar foto's van materiaal en daarnaast een stukje film. Ik zou er een blog over vol kunnen schrijven hoeveel moeite ik heb met film, maar vooral het ontvangen van feedback op film! Ik heb ze wel 1 minuut en 26 seconden laten zien, maar het had een goed beeld gegeven.
Daarna mijn verhaal over de les, de inhoud, de onderbouwing en de theoretische achtergronden. Ik zei honderd keer uhm... en ik kon er niet mee stoppen. maar ach.. met een grapje kwam ik er redelijk mee weg. En langzaam heb ik een verhaal verteld waarbij ik mijn punten heb gemaakt.
En toen de feedback... en dan mag je dus niets terug zeggen! Vooral positieve kritiek met wat tips..
En toen besefte ik ineens: ik heb deze opdracht afgerond en VOLDAAN (met waarschijnlijk nog een ruim voldoende ook!)
nog 5 stappen tot mijn afstuderen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten