the day after

Wat was ik gisteren avond moe! Nadat de kinderen in bed lagen en de telefoontjes gevoerd waren, kwam er een enorme moe-golf over mij heen stromen. En dan is er maar 1 ding wat je moet doen... slapen. En ik kan me niet herinneren dat ik zo diep, zo lang geslapen heb, tot de wekker ging.

Omdat ik al weken lang de vrijdag niet zelf de kinderen naar school heb kunnen brengen (en dus ook een paar juffen nooit zie) stond ik met veel enthousiasme op tijd weer naast mijn bed. En wat heb ik een energie! (Volgens mij loop ik nog op endorfine) Even een brood aan gezet, thee en koffie gezet en aansluitend mijn meisje gewekt (mijn jongetje heeft griep en is blijven slapen.)

Het leek wel of ik op wolkjes liep, met vleugeltjes vloog over de weg met de fiets. In mijn hoofd rond zoemend het bericht dat ik mijn assessment voldaan heb! En ook op school heb nog een paar felicitaties in ontvangst mogen nemen. Mijn wangen zijn gewoon een beetje beurs van al die zoenen. Het enorm enthousiaste en meelevende team van mijn stage school heeft me massaal gezoend gisteren. De warmte en liefde die dat team me de afgelopen weken heeft meegegeven... ik wordt er emotioneel van.

en nu:

• Trainen voor de Almere Cityrun
• Naar de vrijdagochtend markt 
• Starten met de renovatie van mijn huishouden. 
• En natuurlijk lekker even niets !!! (lezen, haken, knutselen) 

ps. het punt afstuderen wordt pas groen als ik het bewijs in mijn handen heb!