En dan... mijn eerste gevoel is dan om de deur niet meer uit te gaan.
Maar ik heb een doel!
De kinderen moeten zowiezo ook naar school, dus dan ben je toch al op. En in plaats van mooie kleertjes heb ik gelijk mijn ren kleding aangedaan. Er zijn genoeg mensen op school die ook in jogging broeken de kinderen naar school doen, terwijl deze vast niet allemaal gaan trainen of sporten.
Dus kinderen naar school, winterjas aan, handschoenen aan en een band om mijn oren. En daar ging ik dan, als een rood michelin-mannetje op gympjes. Hobbelend als een dreumes, maar ik ging en mijn hardslag en ademhaling geven aan dat ik aan het trainen ben.
Mijn GPS is negatief over mijn prestatie... ik heb 0 kilometer gelopen in 20 minuten... tja...
Maar ik heb natuurijs gezien en de zon tussen de bevroren takken, rijp op het gras.
Woensdag weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten