Vooruit kijken

Ik heb mijn eigen klas! Samen met een collega, deel ik een kleutergroep tot de zomer. Ik ga 3 dagen voor die klas werken en zij 2, waardoor de hoofdverantwoordelijkheid op mijn schouders gaat komen.
Wat een eer! Ik ben net 2 dagen in het bezit van een diploma, maar ook beangstigend, ga ik het allemaal goed doen. Maar ik heb het vertrouwen, ik ga het goed doen!

Ik werd vanmorgen uit bed gebeld door de flex-pool. Of ik adhoc naar een school kon en ik heb "Nee" gezegd. En ik heb de hele dag al moeite met wakker worden en op gang komen. De afgelopen dagen hadden veel van me gevraagd en ik had even een time-out nodig. Even terug naar Niets doen, haken en TLC kijken. En onder de oppervlakte, terwijl ik me er nauwelijks van bewust ben draaide mijn radars overuren.

Het zal wel een hele inspanning zijn 3 dagen voor de klas en eigenlijk zou ik daarnaast nog 1 of 2 dagen ander werk moeten doen om mijn leven goed te kunnen leiden. Ineens bedacht ik me hoe ik dat beter in zou kunnen vullen, ik dacht weer buiten het boekje en geloof dat ik het juiste idee gevonden heb voor mij en mijn gezin.

Ik heb actie ondernomen en ik ga het eens voorleggen onder het genot van een kopje koffie.

Ik kan met recht zeggen: ik sta stil bij mijn werkende leven.
Doel #14. Stilstaan bij mijn werkende leven

Afstuderen

Ik heb eindelijk gedaan, waar ik al sinds 1995 aan gewerkt heb
doel #13. Afstuderen.

Ik kan me herinneren dat ik als klein meisje in de derde klas juf wilde worden. Ik maakte boekjes voor de juf met opgaven!
Op de Havo had ik een scheikunde leraar die wel wilde dat ik bij hem VWO ging doen, maar omdat ik het onderwijs in zou gaan, had hij er vrede mee dat ik met enkel mijn Havo van school ging.

Ik haalde met ups en downs mijn propedeuse en daarna was mijn koek even op. Ik had niet de energie en de motivatie om door te zetten. Ik haakte af en vond mijn roeping in het welzijnswerk en kinderopvang. Ik ging leven en vulde mijn leven met kinderen, en uiteindelijk die van mijzelf.

De kinderopvang veranderde en ik ook. Op het moment dat ik Robin naar school bracht, voelde ik het kriebelen. Oh Ja, dit vond ik leuk! Ik koos heel bewust om eerst met mijn gezin naar Zuidelijk Afrika af te reizen en Riejanne de kans te geven om net als haar broer, 2 jaar "didi" te genieten.

En daar was het moment dat ik startte met mijn deeltijdstudie. 2 avonden naar school en eerst 1, later 2 dagen stage per week. Veel goede momenten, leerzame momenten, maar ook confronterende en moeilijke momenten.

Het was een lange weg, maar ik ben er gekomen... en ik was daar niet gekomen, zonder de mensen om me heen...
Vandaag was het moment daar, met mensen om mij heen, om het getuigschrift te ondertekenen.

Ik kreeg onder het genot van een drankje, een persoonlijke speech van mijn Tutor Pim en met aanloop van diverse docenten een gezellig samen zijn, met als kers op de taart: de handtekening!

Ik mag mezelf nu Bachelor of Education noemen

Een bijzondere dag:
Waarbij ik ook nog even mensen ontmoette, die ik graag zie, maar op onverwachte plaatsen en positieve gebeurtenissen, maar dat is niet aan mij om op het web uit te pluizen.

I did it!

Ik heb vandaag de stoute schoenen aangetrokken (ipv mijn hardloopschoenen) en heb me ingeschreven voor de City run Almere.
Ik ben moedig en heb me ingeschreven voor de 7 kilometer run en schat nu dat ik daar een uur voor nodig ga hebben. Als ik namelijk de afstand van de laatste trainingen vermenigvuldig tot 7 kilometer, dan  heb ik er een uur voor nodig.

Mijn buurvrouw Zoyra, startte  meer dan een jaar geleden een hardloop actie om geld in te zamelen en dit jaar heeft dat een vervolg:

Team Bjorn* voor Metakids
Voornaam: Zoyra

Op 16 juni 2013 Loopt "Team Bjorn* voor Metakids", de Almere City Run!
In oktober 2011 hebben wij onze prachtige zoon en broertje Bjorn na 8 maanden verloren aan een zeer zeldzame stofwisselingsziekte; de ziekte van Pompe. Met mijn inzet voor Stichting Metakids, hoop ik ooit een ander dit enorme verdriet te besparen. Om meer wetenschappelijk onderzoek naar stofwisselingsziekten mogelijk te maken, wil ik graag geld inzamelen voor een (betere) toekomst voor kinderen met een stofwisselingsziekte!
Inmiddels zijn er weer een heleboel lieve mensen uit onze omgeving die dit jaar met mij mee gaan lopen! De lopers van het enorm gemotiveerde "Team Bjorn* voor Metakids" zijn te zien tijdens verschillende afstanden van de Almere City Run; de kidsrun, 4 km, 7 km, 14 km & 21 km!
Help je ook mee aan een (betere) toekomst voor kinderen met een stofwisselingsziekte?


Ik steun team Bjorn* door mee te lopen en daarmee aandacht te vragen voor Metakids. Maar mooi zou zijn als mijn lezers team Bjorn* steunen met een donatie. www.metakids.nl-team Bjorn

Hiermee wil ik het volgende doel halen:
#16. Meedoen aan een loopwedstrijd (city run of gaasperplasrun)

sneeuw

Een laagje sneeuw in de tuin... en mama in een gekke bui.
Het idee komt van http://reusjeklein.blogspot.nl/

Mijn zoon vindt het te koud om te proberen, maar dochterlief is wel te porren voor een nieuwe ervaring.

Blote voeten in de sneeuw....

 En dan kan mama niet achter blijven. 

lees virus!

Tja, de stapel boeken op mijn nachtkastje was nog niet uit.

Gisterenmorgen was ik weer eens veel te vroeg wakker. Mijn bed was nog warm, maar ik lag er niet zo lekker meer. Het was een beetje overbevolkt geraakt gedurende de nacht.
De eerste bladzijdes van het boek probeerde ik in bed te lezen en ik was gelijk gevangen.

Met een kopje senseo (ik nam geen tijd om koffie te zetten) rolde ik me op in een stoel in de woonkamer, met een dekentje om me heen en voor ik het wist, was mijn gezin wakker en mijn halve boek al belezen.

Mijn gezin en andere lieve mensen om mij heen vroegen mijn aandacht. En dat gaf ik ze, smachtend naar het moment dat ik weer alleen kon zijn met mijn boek.

Eind van de dag lukte dat, en las ik het boek tot de laatste regels uit.

Mijn mening: als je veel van de thrillers van Simone van der Vlugt hebt gelezen, is het verloop iets voorspelbaar. Ik had iets te snel door hoe het zat en dat was een kleine domper, terwijl ik het boek overigens met veel plezier heb uitgelezen.

Lois is een jonge rechercheur Moordzaken, afdeling Noord-Holland Noord. Op het eerste gezicht leidt ze een overzichtelijk even, ze heeft een eigen appartement in het centrum van Alkmaar en een uitdagende, spannende baan. Als op een mistige novemberavond het verminkte lichaam van een man wordt gevonden, worden Lois en haar collega op deze bizarre zaak gezet.

De eerste naspeuringen lijken nergens toe te leiden. Het slachtoffer, David Hoogland, was een vrolijke basisschoolleraar met een leuke vriendin en een brandschoon verleden. Niemand kan echter het foldertje van de kunstexpositie van Maaike Scholten verklaren, dat wordt gevonden in Davids broekzak. En wie is Tamara, de vrouw zonder achternaam, die telkens opduikt? Het onderzoek strandt, tot een tweede en zelfs een derde moord nieuwe anwijzingen leveren.

Lois weet zich meer en meer te verdiepen in de psychologie van de moordenaar,geholpen door haar eigen moeilijke jeugd en een opbloeiende vriendschap met een psychiater. Kan zij voorkomen dat er nog meer doden vallen?

bron: http://www.simonevandervlugt.nl/

voor recenties: http://www.simonevandervlugt.nl/recensie

Hoe lezen weer de tijd en ruimte kreeg.

Wat was dat toch een droom, toen ik tijdens mijn studie bedacht dat ik als doel wel 10 boeken zou lezen. Ik had in de jaren daarvoor nog niet eens 5 boeken gelezen en dan ook alleen maar tijdens vakanties, dus het zou een utopie zijn om tijdens het gewone leven tijd en bovenal rust te vinden om te lezen.

Nu ik klaar ben met de studie, en ik ineens tijd en ruimte in mijn hoofd over had, vloog ik door de boeken heen. Ik heb bij de bibliotheek online van een favoriete schrijfster alle boeken gereserveerd die ik nog niet gelezen had. Jeugdliteratuur, historische romans en thrillers. Ze is dus breed geörienteerd.

Gisteren las ik in het Artis Aquarium een stukje en toen de kinderen en wij vroeg op bed lagen, las ik de rest. In dit geval een boek die past onder de vlag van historische jeugd romans. Nou is het bijna smokkelen, want die lezen wel erg makkelijk, maar ook wel fijn. Het verhaal klopt zoals altijd en bij de jeugd versies missen de gruwelijke details, al worden ze niet totaal verzwegen. In de bloemrijke taal ontdek je als volwassene wel de hardere waarheid.

Mijn stapel op mijn nachtkastje in nog niet leeg, maar voor mijn doel #54. 10 boeken lezen, ben ik nu wel voldaan.

Als laatste boek voor dit doel presenteer ik:

Zuid-Limburg 1845. Nadat de oogst is mislukt en er geen geld is om de pacht te betalen, wordt de familie Mullenders op straat gezet. Vader Sjeng en moeder Annekatrien, die hoogzwanger is, vertrekken met hun vijf kinderen naar Kerkrade, daar is werk in de kolenmijn.

Emma is veertien jaar en moet met haar vader en twee broers mee de mijn in. Het werk is zwaar en gevaarlijk. Emma ziet mensen om zich heen met kromgegroeide ruggen en vroegoude gezichten, en ze verafschuwt de gedachte haar hele leven onder de grond te moeten werken.

Op een dag wordt de mijn voor inspectie bezocht door de hoge heren van het dorp. Ook Rudolf, de zoon van een landeigenaar, is daarbij. De barre omstandigheden waaronder de arbeiders werken worden voor de gelegenheid gecamoufleerd en de kinderen worden dieper in de mijn verborgen. Emma daagt Rudolf uit mee te gaan naar één van de onderste tunnels, zodat hij kan zien hoe het er echt aan toegaat onder de grond. Maar dan stort er een stuk gang in en Emma en Rudolf zitten opgesloten………(bron: www.simonevandervlugt.nl )

Gelezen heb ik:
Simone van der Vlugt - Zwarte sneeuw - blog: hoe-lezen-weer-de-tijd-en-ruimte-kreeg
Simone van der Vlugt - Rode sneeuw in December - blog:  doel-54-boeken-lezen
Simone van des Vlugt - Jacoba, dochter van Holland - blog:  jacoba-dochter-van-holland
Simone van des Vlugt - In mijn dromen -blog: in-mijn-dromen
Simone van des Vlugt - Herfstlied - blog: herstlied
E.L. James - Vijftig Tinten Grijs/donkerder/vrij - blog: gelezen-vijfig-tinten-grijs & lezen
Simone van der Vlugt - De ooggetuigge - blog:  doel-54-10-boeken-lezen
Tommy Wieringa - Joe Speedboot - blog: doel-54-10-boeken-lezen

Feest!

Ik ben er even druk mee geweest, maar gisteren was het zover.

#64. Groot feest geven voor mijn afstuderen!

Ik wilde namelijk vieren met de mensen die ik lief heb, dat ik mijn studie heb kunnen afronden. Ik heb het per slot van rekening niet kunnen doen zonder hen.
Zoals ik probeerde te zeggen: iedereen heeft op zijn of haar manier bijgedragen aan mijn welzijn tijdens mijn studie.
Lieve kaartjes, bemoedigende woorden, financiële support, hand en span diensten, zorgen voor mijn liefsten in de breedste zin van het woord, luisteren naar mijn verhalen, met geduld wachten op het moment dat ik wel weer tijd en ruimte voor hen heb en nog vele andere manieren.

Ik heb afgelopen week mijn schouders onder de bende in ons huis gezet, en mijn bureau eruit gezet. Omdat manlief grieperig werd, heb ik met hulp de woonkamer en kinderkamers aan kant gekregen en nog wat boodschapjes gedaan.

En toen begon de happening: een bonte groep van  uiteenlopende mensen, die ik van heel veel verschillende kanten ken, kwamen mijn woonkamer bevolken, met lekkere hapjes en drankjes, maar het belangrijkste: ze waren er voor mij!

Ik ben verwent met cadeautjes en lieve woorden. Regelmatig met de boodschap dat het voor mij en alleen mij is!

Na heel wat bubbels, leuke gesprekken, lekkere hapjes en veel gegiebel, is het feest nu voorbij! Ik heb een mooie herinnering en een berg met positieve energie over gehouden!

En natuurlijk weer een doel voldaan!

Het was met recht een feest zoals de volgende tekst weergeeft.

Zevende hemel
Kom toch vrienden drinken, pak een stoel en schuif aan 
Neem de draad op van de oeroude verhalen 
Draai er mooi om heen met je sterkste stalen 
We hebben hier nog even en dan weer een lange weg te gaan 

We weten hoe het afloopt, dus zeg hoe je het wil 
We gaan iedereen graag op zijn woord geloven 
Waarheid komt van binnen uit en niet van boven 
En als iedereen zijn mond houdt dan blijft het hier zo stil 

Hier in de zevende hemel 
Wat willen we nog meer? 
In de zevende zevende hemel 
Komt het altijd weer op liefde neer 

Wanneer gaat het nou geweldig? Wat gaat nou van zelf? 
Dat het makkelijk was heb ik nooit horen beweren 
Maar met vrienden samen is alles te verteren 
En keert soms de zaak zich om en dan lukt het vaak weer wel 

O het leven, ja dat leven van de firma Op Leven & Dood 
Volgt zo zijn eigen onbezonnen route 
Waar we allemaal ooit aan geloven zullen moeten 
Maar nu nog niet nee, nee, onze dorst is nog te groot 

Dit is de zevende hemel 
Wat willen we nog meer? 
In de zevende zevende hemel 
Komt het altijd weer op liefde neer 

Deel dit ogenblik met ons, breek het voorzichtig stuk 
Laat achter wat te zwaar is om te sjouwen 
Geef het als herinnering door aan de jouwen 
Dit licht en luchtig niets van groot geluk 

Hier in de zevende hemel 
Wat willen we nog meer? 
In de zevende zevende hemel 
Komt het altijd weer op liefde neer 

Het komt als altijd weer op liefde neer 

Geschreven door: Huub van der Lubbe
Muziek: Nico Arzbach



De dag na het feest, vroeg op, eerst wat eten en drinken, om daarna weer als een blok in slaap te vallen. Tegen de tijd dat ik op ben, is het meeste al opgeruimd door onze huis-vriendin, die was blijven slapen en na wat koffie en weer eten zijn we lekker even de mist gaan verdrijven bij de Kemphaan. Deze dag sluiten we af met de resten van een uitbundig feest.

massage

Ik stelde mezelf het doel: #91. Een professionele massage krijgen.
Ik had het nooit gedaan en wilde die ervaring graag opdoen.

Vlak daarna was ik jarig en kreeg ik van mijn beste vriendin een bon, voor een professionele massage, door een masseuse aan huis!

Ik keek er naar uit, maar gunde mezelf als beloning voor het afstuderen, ik wilde er ten volle van genieten en tijdens mijn studie twijfelde ik daaraan. Daarna is het verhaal bekend: ik raakte van mijn pad en verstrikt in mijn emoties en in mijn verplichtingen.

Vele maanden later, toen ik het pad van mijn toekomst weer gevonden had, besefte ik dat ik het aanbod nog had liggen. In alle drukte vergat ik een afspraak te plannen, tot het moment dat ik alleen op de bank zat met een leeg hoofd! Ik kon haken, tv kijken en lezen! Iets wat ik vele maanden niet als hoofdactiviteit had gezien, maar als bijzaak, om mijn hoofd stil te krijgen.

Het plannen van een datum werd niet makkelijk. De agenda van de masseuse zat vrij vol, ze is een veelzijdige dame. Maar vandaag was het eindelijk zover.

Ik stond op met een lach: ook omdat ik nog niet stond en mijn bed dubbel bezet was door de kinderen. Mijn oudste had al heerlijk in mijn bed geslapen, want papa was er niet.

De kinderen naar school en ik mocht voorlezen aan een groepje kruimels uit mijn jongste haar klas. Iets waar ik ook al van kan genieten. Enthousiaste kinderen, leuk boek en veel interactiviteit.

Ik had er al een ochtend opzitten toen ik thuis kwam en ik me klaar ging maken voor de massage. Lekker muziekje aan, ramen dicht, verwarming aan en de gordijnen dicht. En daar kwam de sprankelende masseuse binnen met haar spullen. Ze had alles mee!

85 minuten later, was mijn hele lijf gemasseerd en ik helemaal dromerig. Met een kop muntthee heb ik nog lang na zitten dromen op de bank, voor de woorden kwamen om dit stuk te schrijven.
En nu veranderd onze wereld, weer in een witte wereld, terwijl het in mijn lijf gloeit van licht...

Bureau

Mijn bureau is er uit!!

Niet dat de woonkamer nu bewoonbaar is, maar mijn doel is behaald!

#31. Bureau weg uit de woonkamer!

Nu moeten de onderdelen nog weg geruimd en de piano verplaatst, maar dat is een bijzaak!

doel # 54 boeken lezen...

Gisteren heb ik weer een mooi boek uitgelezen:

Ik word geïntrigeerd door de historische romans van Simone van der Vlugt. 

Ik vond het toepasselijk dat ik net dit boek over Willem I gestart was, toen het bericht kwam dat Koningin Beatrix ruimte maakt voor een nieuwe Koning. 

Het is 1553, de vooravond van de Tachtigjarige Oorlog. De katholieke Lideweij Feelinck krijgt een relatie met Andries Griffioen, aanhanger van het protestantisme. Om met hem te kunnen trouwen trotseert ze de wil van haar vader, die met haar breekt en haar onterft.

Het jonge stel vestigt zich in Breda, waar ze een nauwe band krijgen met prins Willem van Oranje. Maar het politieke klimaat verandert, het protestantisme wint terrein terwijl onder koning Filips de inquisitie hoogtij viert. Willem van Oranje vlucht naar Duitsland, waar hij zijn legers organiseert om in opstand te komen tegen koning Filips.

Lideweij vlucht met haar gezin naar het rustige Naarden in het Noorden, waar ze zich veilig waant. Tot een verschrikkelijk lot het kleine stadje treft, met een gewelddadige en bloedige volksopstand tot gevolg.

(bron: www.simonevandervlugt.nl)

doel # 10 afstudeer portfolio afronden

Nog nooit was ik zo zonder zenuwen naar een gesprek vertrokken. 

Ik was zo trots op mijn trots-portfolio! Ik wist precies waarom ik deze keuzes gemaakt heb en dat portfolio is gewoon mij! 

Ik wist dat ik heb laten zien dat ik gegroeid was, mijn assessment was zo het bewijs dat ik klaar ben voor het echte leven voor de klas. Daar kan niets meer tegenop, dus in dit gesprek voelde ik me eindelijk vol zelfvertrouwen. Het vertrouwen wat ik een jaar geleden verloor, maar dat ik weer gevonden heb. 

Wat voelt dat fijn: 

met vertrouwen over je werk praten,

met vertrouwen over jezelf kunnen praten

met open en opgewekte blik er kunnen zitten en 

met vertrouwen kunnen zeggen: Dit ben ik! 

the day after

Wat was ik gisteren avond moe! Nadat de kinderen in bed lagen en de telefoontjes gevoerd waren, kwam er een enorme moe-golf over mij heen stromen. En dan is er maar 1 ding wat je moet doen... slapen. En ik kan me niet herinneren dat ik zo diep, zo lang geslapen heb, tot de wekker ging.

Omdat ik al weken lang de vrijdag niet zelf de kinderen naar school heb kunnen brengen (en dus ook een paar juffen nooit zie) stond ik met veel enthousiasme op tijd weer naast mijn bed. En wat heb ik een energie! (Volgens mij loop ik nog op endorfine) Even een brood aan gezet, thee en koffie gezet en aansluitend mijn meisje gewekt (mijn jongetje heeft griep en is blijven slapen.)

Het leek wel of ik op wolkjes liep, met vleugeltjes vloog over de weg met de fiets. In mijn hoofd rond zoemend het bericht dat ik mijn assessment voldaan heb! En ook op school heb nog een paar felicitaties in ontvangst mogen nemen. Mijn wangen zijn gewoon een beetje beurs van al die zoenen. Het enorm enthousiaste en meelevende team van mijn stage school heeft me massaal gezoend gisteren. De warmte en liefde die dat team me de afgelopen weken heeft meegegeven... ik wordt er emotioneel van.

en nu:

• Trainen voor de Almere Cityrun
• Naar de vrijdagochtend markt 
• Starten met de renovatie van mijn huishouden. 
• En natuurlijk lekker even niets !!! (lezen, haken, knutselen) 

ps. het punt afstuderen wordt pas groen als ik het bewijs in mijn handen heb!