Er zijn van die momenten dat mijn gedachte terug gaan naar onze tijd in Zuidelijk Afrika. Het kan zijn als Toto op de radio voorbij komt, met het nummer Afrika. Ook als Freek in het Wild voorbij komt met avonturen in het wildpark.
Maar ook als mijn hoofd ontploft van de sneeuw in de lucht. Ik ben dol op sneeuw en ik vind het mooi, maar afgelopen jaren is de combinatie van sneeuw en drukte een werkelijke mokerslag! Dat zijn schijnbaar de momenten dat mijn lijf op een harde manier kan afdwingen dat ik rust neem. En dan onder dikke dekens warm worden en dromen van Afrika.
Het land waar ik zoveel hoop zag,
Het land waar ik zag dat mensen met weinig geld er het beste van maken
Het land waar het niet uitmaak of je shirt bij je rok past.
Het land wat me geleerd heeft, dankbaar te zijn met wat ik heb
Dankbaar voor mijn gezin, mijn huis en de mogelijkheid te studeren.
Zuidelijk Afrika heeft een spoor op me achter gelaten, een lijntje waar ik soms ineens even aan getrokken wordt. Uit mijn leven hier, naar mijn hart dat ook daar ligt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten