Doel # 71, # 68 & # 91

Een vriendin van mij helpt met in een korte tijd aan 2 of nee aan 3 doelen!

Allereerst kreeg ik vandaag een hele mooie cadeaubon op de post met daarin het aanbod voor een klassieke massage (nee die foto's ga ik niet plaatsen) voor mijn verjaardag! Iets wat al heel lang op mijn lijstje staat en wat ik meteen na het afronden van mijn scriptie ook ga doen!

Volgens mij heeft zij namelijk mijn doelen goed bekeken, want naast het bijstaan met raad en daad over borstvoeding (dat doe ik ook als pasbevallen moeders er niet om vragen, nu ik geen VBN-er meer ben) kreeg ik een app-je of ik vrijdag een paar uurtjes wil komen kramen!
De eerste ochtend zonder kraamzorg en haar man moet werken. Ik heb vakantie dus wil ik dat heel graag doen! Kan ik gelijk doel # 68 gelijk dubbel en dwars inzetten!


ps. voor de mensen die het niet weten: ik ben een paar jaar vrijwilliger geweest bij de VBN borstvoedingnatuurlijk.nl/ en dan zit je aan protocollen vast, nu ben ik gewoon een moeder/vriendin met heel veel kennis en geen protocollen!

Borstvoeding is dan wel een natuurlijk iets, maar dat betekend zeker niet dat het vanzelf gaat. En in deze tijd van individualisering en marketing van kunstvoedingsfabrikanten is goede kennis over borstvoeding minder makkelijk te vinden...

doel # 8 Afronden Minor

Afgelopen week heb ik mijn gesprek gehad over mijn minor map. Ik was er behoorlijk zenuwachtig voor, terwijl ik me bij deze vakdocent vrij goed op mijn gemak kan voelen.

Systematisch had je vragen over mijn map: Hoe kwam het groepsplan tot stand, en hoe ging de leeshulp? Ze vond dat ik me respectvol en smart uitliet over de leerlingen, die ik heb beschreven.

Het enige wat ik nog heb liggen is een onderzoek wat ik af moet ronden en dan is mijn minor afgerond!
(met voorlopige beoordeling van een 7)

vers gebakken volkorenbrood nummer 14

Het is knapperig en nog warm. Een ideaal zondag middag hapje!!!!

en natuurlijk doel # 6 een foto als bewijs!

Published with Blogger-droid v2.0.4

doel #22 Koken volgens Jamie Oliver 1/10

Uit een van mijn Jamies... lasagne met vis. 

Bechamel op basis van soya en verse zelfgemaakte eierpasta.... jammi

en natuurlijk doel # 6 

Published with Blogger-droid v2.0.4

doel # 8 Afronden Minor

Wat ben ik blij dat ik daarbij het einde in zicht zie! Ik heb afgelopen dinsdag mijn minor map op het bureau van mijn docent gelegd en komende dinsdag heb ik een gesprek erover. Ik denk dat ik er trots op ben, het is een behoorlijk resultaat, voor mijn doen.
Maar ook dan slaat de twijfel ineens toe: zal ze het met me eens zijn? Is het wel wat ze verwacht en vooral: ben ik niets vergeten!!!!
Het eerste punt dat in mijn afstudeer POP staat: de onzekerheid, is in deze periode vol op op de voorgrond aanwezig. En laat dan nou niet zozeer een helpende hand zijn in mijn prestaties.
Wie heeft daar nog tips voor?

Maar op nog 2 dingen na kan ik punt # 8 van mijn lijstje afwerken! En daar moet ik trots op zijn!

Doelen #24 en #26 verwendag

De aanleiding was simpel:
Aangezien ik een hele drukke week had, met bijzondere gebeurtenissen, vond ik het niet nodig om mijn 35ste verjaardag met een bijeenkomst te vieren. Ik vind het namelijk niets om blij mee te zijn 35... een veel te grote mijlpaal.

Dus mocht ik wel uitslapen, nadat onze dochter de nacht onderbroken had met een vies bed (ik zal de details voor me houden) en al vroeg weer bij ons in bed lag. Maar gelukkig viel ik al snel weer in slaap en mocht ik rustig wakker worden met een echt kopje koffie op bed!
Toen ik eenmaal beneden kwam, was manlief al druk aan het bakken, appeltaart en brood! Een groter cadeau kan hij haast niet geven en toen ik mijn eerste stappen de woonkamer in zette klonk er een fijn verjaardags gezang. De woonkamer was gehuld in slingers... ik werd er vrolijk van!

Vervolgens had ik besloten om een dagje geen studie te doen... een dagje relaxen en met mijn gezin rommelen.

We zijn gaan schaatsen met zijn 4tjes op een sloot in de buurt. Daar bleken de buren een feestje in touw gezet te hebben, met muziek, koekjes en ijskoude limonade of warme chocolade. Oef.. ik kon me niet herinneren wanneer ik voor het laatste geschaatst had, en mijn schaatsen zijn nog uit de tijd van voor mijn zwangerschappen, dus wat krap. Zonder sokken was het beter vol te houden.

De mannen waren vertrokken om te kijken hoever je schaatsen kon en toen vloog er een politie helikopter over. Dan heb ik het wel even benauwd! Riejanne regelde hier en daar een lift op een slee bij een van de grotere kinderen en Robin was dus blijven plakken bij andere kinderen die aan het ijshockeyen waren.
En ik...ik zat het grootste deel van de tijd op een bankje in de zon.

De avond brak aan en ik mocht kiezen, dus belde ik Kimono  omdat ik mijn gezin kennis wilde laten maken met Japans eten. Die zaten vol! Oef dat was even slikken. Maar al heel snel kwamen ze met de oplossing dat in een van hun andere restaurants met het zelfde concept wel plek zou zijn. Nou daar zeg ik geen nee tegen! Dus nette kleren aan en op naar Sapporo

Daar hebben de kinderen zich prima gedragen, Robin heeft echte sushi geproefd, noodle soup gegeten en ze hebben samen genoten van bergen mini loempia's en nog wat frietjes.
Manlief en ik hebben ondertussen genoten van diverse hapjes van de menukaart!

Meer dan 2 uur later, sloten we af met een toetje en werden we nog verrast met vuurwerk een verjaardagslied van (een deel van) het personeel. Een betere verjaardag kon ik me nu niet wensen!

Dus ik heb Sushi gegeten en ik ben uit eten geweest mijn mijn gezin.
De volgende doelen zijn behaald!

#24. Sushi gaan eten 
#26. Uit eten met het gezin 

#52. Getuigen bij een bruiloft

Vandaag was de dag waar ik al weken naar uit keek... mijn beste vriendinnenzussie ging trouwen en ik mocht mijn doel #52 halen, door voor haar en haar aanstaande te getuigen.

De dag begon al vroeg, ik was namelijk gevraagd of ik wilde helpen met haar haar. Met de kou zou het los veranderen in een pluizen bos en hoe dol we ook zijn op haar krullen, vast was een beter idee. Gelijk had ik aangeboden dat ik hun dan wel even zou rijden naar het stadsdeel, aangezien de bruid een mooie zwangere buik heeft.
Wij hadden die nacht al overnacht bij mijn schoonouders, zodat we niet in de file van Almere naar Amsterdam hoefden te rijden. Mijn hele gezin lag nog diep te slapen, toen ik al in een dames outfit naar haar huis reed.
Ik heb nog nooit zo'n ontspannen bruidspaar gezien. Op het gemak nog even een kopje thee gedronken en de haren in een kunstige vlecht gedraaid. En op het moment dat iedereen al aan het verzamelen was bij de stadsdeel, zijn wij voorzichtig naar de versierde auto vertrokken om ons bij de mensen die van hen houden te voegen.
Het was zo vroeg in de morgen omdat het een gratis huwelijk was, maar dat maakt het huwelijk niet minder waardevol. Daarin tegen had de ambtenaar er een flink tempo in. In een rap tempo deed ze haar verhaal en was het tijd voor het sluiten van het huwelijk. Met toch een traan in de ogen zeiden ze "Ja" tegen elkaar en beloofden elkaar iets, waarvan we het grootste deel maar zelf op een moment moesten gaan lezen in het wetboek.

Zo kwam het dat we net na 10:00 in de ochtend al met een glas champagne konden proosten op het bruidspaar.
Het voordeel was, dat tegen de tijd dat we weer met de auto op stap moesten de alcohol al lang weer verdwenen is en de kinderen bere gezellig  hebben meegedaan aan het feestje. Zo zaten de meisjes al eerste met een glaasje (kinder) champagne op de bank als volleerde drinkers. En mopperde een klein mannetje heerlijk door de toch ietwat saaie speech heen.. (want ik ken boeken vol bijzondere herinneringen aan mijn vriendinnenzussie, met een lach en een traan)

Dank je wel voor het behalen van mijn doel!

doel #27 uit eten met vriendinnen

Hoe begin ik dit verhaal... eigenlijk al weken geleden!

Omdat mijn beste vriendinnenzussie gaat trouwen donderdag en ik mag getuigen (# 52) moest er natuurlijk een vrijgezellen party  komen... maar hoe doe je zoiets, als de bruid hoogzwanger is? 

Langzaamaan ontstond een plan voor een high tea bij haar thuis met knutselen, oude koeien en een lach en een traan. Maar daarnaast waren er meer mensen die er een beetje bij hoorden, dus hebben we er een diner bij Bazar achter geplakt en het plan was compleet. 

Wat is het raar om een vijf tal vrouwen te gaan bellen, die ik soms niet eens jaarlijks spreek, maar ik heb het gedaan en ze reageerden allemaal enthousiast! 

Zondag morgen, met een auto door de sneeuw naar Almere Buiten, daar de auto nog voller laden met knutsel spullen, heel veel eten (met dank aan de Partner van Kristy) en warm kopje koffie in de buik, op naar Amsterdam. 

Het viel enorm mee op de weg, dus we waren veel te snel ter plaatste, dus wij om de hoe ik de auto wachten tot de 3e getuige er aan kwam. Auto leeg op de stoep en parkeren en toen naar boven!! Het is wat om als zwangere een invasie over de vloer te krijgen. 

De middag liep perfect, eerst lekker thee drinken en eten, toen knutselen en ook nog even tijd voor een persoonlijk moment. Tranen, van geluk en herinneringen, maar ook heel veel lachen! En toen werd het al donker.. dus snel opruimen en met een stuk minder spullen de auto weer in: Op naar Bazar! 

Daar zaten de overige dames al klaar: precies zoals geplant! 

We hebben lekker gegeten, al was de trek niet zo groot, na alle hapjes van de middag. En net na 21:00 hebben we de dag afgesloten.. 

Een dag om niet te vergeten! 

hard werken

101 doelen halen is hard werken! Ik merk gewoon dat mijn weken voorbij vliegen en ik weinig tijd heb om stil te staan. Misschien maar even goed ook. Dinsdag heb ik grote stappen gezet voor mijn scriptie. Ik bedenk me trouwens dat ik daar dan nu ook iets mee moet, maar dat komt na vandaag wel weer.

Ik heb gisteren een opdracht afgerond van mijn Minor, een sub-onderdeel van mijn opleiding. De kinderen waren met hun vader naar het ijs in Zaandijk en ik wist dat ik de rest van de dag aan mijzelf zou hebben. Dan is mijn hoofd een stuk leeg en kan ik makkelijker effectief zijn. In een week of 2 zal ik dus mijn Minor gaan afronden en zal dat doel van mijn lijstje af gaan.

Over Zaandijk: ik hoorde Victor aan de telefoon uitleggen, dat het ijs natuurlijk heel fijn en bijzonder is, maar dat ik toch niet mee zou komen. Eva is namelijk aan het AFSTUDEREN en gaat daarnaast komende maanden FULLTIME werken. Een stap in mijn werkende leven die ik nog niet aan had zien komen, maar waar ik zo dankbaar voor ben. Maar dat heeft wel tot gevolg dat ik even niet kan kiezen voor schaatsen op natuurijs.Zo fijn dat iemand mij zoveel support geeft in het afstuderen, ik kan zelf de prikkels buitensluiten.