Passie

Gisteren avond was het weer zo ver: Op witte donderdag, werd voor het derde jaar het lijdensverhaal van Jezus vertolkt op een hedendaagse manier, in een hedendaags decor en met hedendaagse muziek. Ik heb deze met mijn kinderen (grotendeels) gekeken. En ik voelde me geraakt, maar ik ben dan ook opgegroeid in een gezin met een grote liefhebber van de Matteüs Passion. Destijds is mijn oude man zelfs in een koor gaan zingen, omdat het zijn doel was om een keer in het concertgebouw de Matteüs passion te zingen. Het is hem gelukt, nu zingt hij overigens weer in een koor, maar nu Gregoreaans. Ik wordt daar zo rustig en blij van, maar het geeft me ook ruimte tot bezinning.

Mijn dochter stelde de vragen, die velen onder ons ook stellen: waarom wordt Jezus verraden door een vriend en waarom wordt zijn marteling voortgezet? En was ontevreden met het antwoord. Dat weet niemand en we kunnen het niet meer vragen aan de mensen die het gedaan hebben.
Mijn zoon werd emotioneel, hij moest denken aan iemand die overleden is. Het was heerlijk om hem op schoot te nemen en hem troostende woorden in zijn oor te fluisteren.

En nu, de ochtend na deze avond, moet ik denken aan de passie. De passie waarmee deze mensen gisteren het verhaal hebben verteld. De passie waarmee Jezus voor zijn geloof is gaan staan en de passie    van mijn vader voor de Matteüs.

Mijn passie zit verstopt in mijn 101 doelen.
Zo heb ik meer dan 10 doelen die te maken hebben met (gezond eten) Zonder er van bewust te zijn at ik deze week bijvoorbeeld 2 keer vegetarisch.
Zo hebben negen doelen te maken met mijn gezin.
Ook nog een bergje doelen met klussen in het huis en creatief met stof.
Uiteindelijk komt het toch op één ding neer: het zijn mijn doelen, voor mijn leven en mijn ontwikkeling.

Misschien is dit een goede dag om te starten met een bijbelverhaal voorlezen aan de kinderen, zoals mijn Oma dat aan mij deed. Ze beleefde haar geloof intensief en voelde zich geroepen dat met mij te delen. Ik heb daar veel liefde uit ervaren en ik deelde iets speciaals met de vrouw waar ik zo op lijk.
Als mijn kinderen mij vragen wat geloof voor mij is, geef ik aan dat het liefde is. Liefde van God voor alle mensen, maar ook de kracht van liefde die je kan geven en kan voelen. Om terug te komen op het Passieverhaal, de liefde van Jezus, voor zijn volgelingen. Hij koos ervoor om te lijden, zodat zijn volgelingen het misschien beter zouden krijgen.

Dat Jezus rondgelopen heeft ongeveer 2000 jaar geleden, dat is feitelijk bewezen. Ik heb de plekken bezocht waar hij geleefd heeft en waar mensen vergeten waar het om gaat in het verhaal: liefde voor elkaar, ipv strijd om een stukje van de wereld.
En dan probeer ik de kinderen te leren dat er altijd iets is om te delen. Zelfs als je zelf niet veel meer hebt, kan je delen wat je wel hebt en je zal er rijker uit komen, door de liefde die je daarmee ontvangt.

Ondanks, dat ik geloof in het verhaal van Jezus van Nazareth, staat er ook deze Pasen aan de ontbijttafel een extra bord. Als er iemand aanklopt, mag deze aanschuiven, want je weet nooit, misschien is het de Messias.

Behaald:
Doel #25: Uit eten geweest met Victor (en zijn oud-collega's)
In ontwikkeling:
Doel #36: Belastingen ingevuld met Papa, nu nog wachten op gegevens van Victor om deze af te maken.
Doel # 19: weer een aantal keer vegetarisch gegeten.