bron: vandale.nl
Na een zomer van grote schommelingen leek er stabiliteit ontstaan te zijn in mijn emotie.
Ik leerde zenuwen te doorstaan zonder oogkleppen te krijgen.
Ik leerde onzekerheid te bedwingen.
Ik leerde eerlijk te zijn ook al doet dat soms pijn.
Totaal onverwacht,
op een moment wat ik eigenlijk wel had kunnen zien,
ik ben moe en dat geeft schommeling,
overviel mij toch weer een vlaag van verdriet.
Een paar weken terug had ik met mijn dochter en haar vriendinnetje een gesprek over vriendschap. Dat vrienden het beste met je voor hebben. Dat vriendinnen het beste met elkaar voor hebben. Dat je met vriendinnen heus ruzie kan hebben, maar dat je het dan ook weer goed kan maken. De moeder van het vriendinnetje en ik zijn daar een positief voorbeeld van. Een vriendschap die juist door de tand der tijds weer glans kreeg.
Ik leer van mijzelf: ik verwacht eerlijkheid in een vriendschap.
Ik moet kunnen delen wat mij bezig houdt,
mooie dingen, verdrietige dagen maar ook kritische noten.
en bovenal: mij accepteren wie ik ben, met goede en minder perfecte kanten.
Liefs van mij
p.s. reageer hieronder als ik je vriendin ben.
Lieve Eef,
BeantwoordenVerwijderenDat is toch ook hoe een echte vriendschap moet zijn, dat je altijd jezelf kunt zijn bij elkaar, in goede en in slechte tijden?
Zoals je weet ben je een van mijn liefste vriendinnen. We zien elkaar niet heel vaak, maar toch is het altijd goed als we samen zijn.
Dikke knuffel,
Roos