mijn tuin doet haar best, om me vrolijk te stemmen
verwondering
de tomaatjes beloven veel goeds voor komende tijd
een sterk viooltje heeft weer een winter overleeft
in een verborgen hoekje van een plantenbak.
voor zondag 5 oktober 2014 ga ik de gestelde 101 doelen halen.. volg op dit blog hoe ik het bewerkstellig!
zaterdag 30 juni 2012
donderdag 28 juni 2012
Evy 4
Kinderen naar school, telefoon klaar, veters strak en lopen. Dit keer ook kletsnat, maar niet van de regen. Het is vochtig en warm. Het gras staat in bloei en mijn hoofd zoemt.
Thuis aangekomen kan ik met een kopje koffie en thee zo in de tuin gaan zitten. Eindelijk een beetje voorjaar als gevoel. Is het enkel een sprankeltje of genoeg om door te groeien tot zomer? Mijn tuindoet in ieder geval haar best om te laten zien hoe mooi ze is...
Published with Blogger-droid v2.0.6
dinsdag 26 juni 2012
Evy 3
Ik heb net afspraak 3 met Evy uitgelopen... mijn dooie punt kwam alweer een stuk later. Ik kon de zon op mijn rug voelen, door mijn donkere shirt heen, terwijl mijn voeten in een vast tempo door dreunden.
Toen ik mijn ogen open deed vanmorgen twijfelde ik enorm. Gisteren ben ik door een bevriende Fysio flink onder handen genomen, en terwijl het meestal meteen oplucht, was dat nu voornamelijk heel pijnlijk. Ik heb het gevoel dat ik er blauwe plekken van in mijn nek heb staan. Al had ik even het gevoel dat de aanhoudende hoofdpijn, die ik nu dus niet probeer te verdoezelen met pijnstillers in alle soorten en maten, iets minder scherp was. Toch heb ik het gevoel dat ik door een vrachtwagen ben overreden.
Na een klein kopje koffie heb ik toch de hardloop schoenen aangetrokken, het is natuurlijk pas voor 20 minuten en ben ik toch de wijk uit gelopen. Dit keer richting de manege.. voor het eerst eens wat anders..
Al lopende voelde ik de zon dus op mijn rug, ik zag veel honden met hun baasje en bedacht hoeveel honden en baasjes beter af zouden zijn als ze ook zouden gaan rennen... al is het maar 20 minuten, waarvan je de helft wandelt. Bijna weer thuis zag ik daarin tegen 2 baasjes die er uit zagen en zich gedroegen als dat ik denk dat baasjes en honden eruit zouden moeten zien.
Met een iets positievere kijk en een warm lijf kwam ik thuis aan. Tijd voor nog een kopje koffie en vanmiddag me maar eens gedragen zoals ik vind dat moeders zich horen te gedragen en de kinderen een flink eindje uitlaten!
Toen ik mijn ogen open deed vanmorgen twijfelde ik enorm. Gisteren ben ik door een bevriende Fysio flink onder handen genomen, en terwijl het meestal meteen oplucht, was dat nu voornamelijk heel pijnlijk. Ik heb het gevoel dat ik er blauwe plekken van in mijn nek heb staan. Al had ik even het gevoel dat de aanhoudende hoofdpijn, die ik nu dus niet probeer te verdoezelen met pijnstillers in alle soorten en maten, iets minder scherp was. Toch heb ik het gevoel dat ik door een vrachtwagen ben overreden.
Na een klein kopje koffie heb ik toch de hardloop schoenen aangetrokken, het is natuurlijk pas voor 20 minuten en ben ik toch de wijk uit gelopen. Dit keer richting de manege.. voor het eerst eens wat anders..
Al lopende voelde ik de zon dus op mijn rug, ik zag veel honden met hun baasje en bedacht hoeveel honden en baasjes beter af zouden zijn als ze ook zouden gaan rennen... al is het maar 20 minuten, waarvan je de helft wandelt. Bijna weer thuis zag ik daarin tegen 2 baasjes die er uit zagen en zich gedroegen als dat ik denk dat baasjes en honden eruit zouden moeten zien.
Met een iets positievere kijk en een warm lijf kwam ik thuis aan. Tijd voor nog een kopje koffie en vanmiddag me maar eens gedragen zoals ik vind dat moeders zich horen te gedragen en de kinderen een flink eindje uitlaten!
zondag 24 juni 2012
lopen in regen
En dan vind je, jezelf op een zondagmorgen in de regen in een sportpark in de buurt. Stap voor stap dreunen mijn voeten mij vooruit in de regen. Ik zie de regen, maar eigenlijk voel ik de regen niet. Het is niet koud en hoewel de druppels vrij groot zijn, vallen ze ver uit elkaar. Ik hoor de wind de bladeren van de volle bomen bewegen waaronder ik loop en nog wat spatten vallen onregelmatig op het fietspad. Ik loop door mijn dode punt op minuut 8...
Op aanraden van de huisarts ben ik weer begonnen met bewegen, lopen langer dan 20 minuten maakt endorfine aan en dat heb ik nodig. Bloedonderzoek wijst deze week uit of er een fysieke oorzaak is, voor mijn gebrek aan positiviteit, maar met endorfine kan ik vast beginnen met oplossen van een probleem. Eerder heb ik al met behulp van Evy mezelf tot het lopen van een kilometer of 4 a 5 per keer gekregen. MIjn lijf en hoofd hadden ook toen daar baat bij. Ik ben nu weer bij het begin begonnen...
Dan voel ik een druppel door mijn haar dringen, langzaam loopt die eerste druppel langs mijn hoofd en kriebelt een beetje. Ik laat de druppel met rust, want het eigenlijk wel fijn om iets te voelen. Ik besef nog steeds dat ik het niet koud heb ik de regen en dat de regen niet echt door mijn shirt dringt.
Ik zie naakt slakken over het fietspad kruipen. Ik ontwijk ze.
Mijn benen worden zwaar en ik ben bijna thuis, moet ik nog afslaan om de podcast uit te kunnen lopen, of is de afstand groot genoeg? Ik loop door en bedenk me dat ik altijd nog om het blok kan lopen, ook al loop ik liever niet in het zicht van mensen die ik ken.
Voor ik het weet geeft Evy aan dat ik mag stoppen en ik wandel naar huis.
De regen weerhield me niet van starten met lopen, ik hoopte juist op de prikkel van mijn zintuigen, hoe klein dan ook...
Op aanraden van de huisarts ben ik weer begonnen met bewegen, lopen langer dan 20 minuten maakt endorfine aan en dat heb ik nodig. Bloedonderzoek wijst deze week uit of er een fysieke oorzaak is, voor mijn gebrek aan positiviteit, maar met endorfine kan ik vast beginnen met oplossen van een probleem. Eerder heb ik al met behulp van Evy mezelf tot het lopen van een kilometer of 4 a 5 per keer gekregen. MIjn lijf en hoofd hadden ook toen daar baat bij. Ik ben nu weer bij het begin begonnen...
Dan voel ik een druppel door mijn haar dringen, langzaam loopt die eerste druppel langs mijn hoofd en kriebelt een beetje. Ik laat de druppel met rust, want het eigenlijk wel fijn om iets te voelen. Ik besef nog steeds dat ik het niet koud heb ik de regen en dat de regen niet echt door mijn shirt dringt.
Ik zie naakt slakken over het fietspad kruipen. Ik ontwijk ze.
Mijn benen worden zwaar en ik ben bijna thuis, moet ik nog afslaan om de podcast uit te kunnen lopen, of is de afstand groot genoeg? Ik loop door en bedenk me dat ik altijd nog om het blok kan lopen, ook al loop ik liever niet in het zicht van mensen die ik ken.
Voor ik het weet geeft Evy aan dat ik mag stoppen en ik wandel naar huis.
De regen weerhield me niet van starten met lopen, ik hoopte juist op de prikkel van mijn zintuigen, hoe klein dan ook...
zaterdag 23 juni 2012
zaterdag 16 juni 2012
Doel aanpassen
Mag ik het doel: "#82. Als gezin 6 keer naar de bioscoop 0/6"
vervangen door: "#82 Als gezin 6 keer naar de Artis Zoomer avond 0/6"
De poll is duidelijk, de mensen om mij heen vinden het een goed plan als ik een bioscoop doel verander in een Artis Zoomeravond doel.
En gelijk ga ik proberen om dit doel te verzilveren! Nu hopen op veel zonnige zoomer avonden in Artis
zaterdag 9 juni 2012
Stem op mijn Poll
Als ik naar mijn lijst kijk, mis ik het volgende:
"Het bezoeken van de Artis Zoomer Avond"
Wij zijn enthousiaste Artis bezoekers, maar het laatste jaar kwam het er niet van om de Zoomeravond te bezoeken, terwijl het een meerwaarde is voor de Artis beleving.
Mag ik het doel: "#82. Als gezin 6 keer naar de bioscoop 0/6"
vervangen door: "#82 Als gezin 6 keer naar de Artis Zoomer avond 0/6"
Stem en ik luister naar je mening!
update
Omdat ik nogal veel energie nodig heb voor het dagelijkse leven, heb ik weinig energie en tijd over voor extra doelen.
Maar onbewust ben je toch nog bezig met wat doelen.
Met heel kleine stappen ben ik met mijn scriptie bezig. Het gaat absoluut niet in het tempo wat ik van mijzelf ken, maar toch ik doe iets.
Verder heb ik met Riejanne een plan gemaakt voor haar sprei, al heb ik alweer een ander plan in mijn hoofd dan Riejanne, maar haar idee, die op de knutselblog staat. Dat is grotendeels omdat ik het project in een aantal kleine stukken wil hakken, zodat ik het mee kan blijven nemen onderweg.
Het brood staat in de machine, en kan zo de oven in. Door de week heeft Manlief mijn bakkerij over genomen, doordat ik er te weinig ben. De avondvierdaagse maakte het natuurlijk niet beter. Het is heerlijk om 4 avonden te wandelen met de kinderen, maar ook tijdrovend en vermoeiend.
Het doel van het verkopen van oud speelgoed ga ik aanpassen. Ik heb namelijk een flink deel van het goede speelgoed weggegeven aan vrienden met kinderen. De little people garage met de brandweer kazerne is naar Kasper en ook een rode loopauto. De Lego Primo gaat naar Julius en nu is het wachten op een klein meisje die meisjes speelgoed van Riejanne kan hebben. Riejanne heeft laatst al een paar knuffels uitgezocht die ze niet meer wil hebben. Als ik er geen nieuwe eigenaar voor kan vinden, gaat het naar het Leger des Heils.
Maar onbewust ben je toch nog bezig met wat doelen.
Met heel kleine stappen ben ik met mijn scriptie bezig. Het gaat absoluut niet in het tempo wat ik van mijzelf ken, maar toch ik doe iets.
Verder heb ik met Riejanne een plan gemaakt voor haar sprei, al heb ik alweer een ander plan in mijn hoofd dan Riejanne, maar haar idee, die op de knutselblog staat. Dat is grotendeels omdat ik het project in een aantal kleine stukken wil hakken, zodat ik het mee kan blijven nemen onderweg.
Het brood staat in de machine, en kan zo de oven in. Door de week heeft Manlief mijn bakkerij over genomen, doordat ik er te weinig ben. De avondvierdaagse maakte het natuurlijk niet beter. Het is heerlijk om 4 avonden te wandelen met de kinderen, maar ook tijdrovend en vermoeiend.
Het doel van het verkopen van oud speelgoed ga ik aanpassen. Ik heb namelijk een flink deel van het goede speelgoed weggegeven aan vrienden met kinderen. De little people garage met de brandweer kazerne is naar Kasper en ook een rode loopauto. De Lego Primo gaat naar Julius en nu is het wachten op een klein meisje die meisjes speelgoed van Riejanne kan hebben. Riejanne heeft laatst al een paar knuffels uitgezocht die ze niet meer wil hebben. Als ik er geen nieuwe eigenaar voor kan vinden, gaat het naar het Leger des Heils.
Abonneren op:
Posts (Atom)