Ik heb nogal wat voor mijn kiezen gehad de afgelopen tijd. En ook al kan ik al jaren een beetje jongleren, het langdurig hooghouden van alle ballen kost veel concentratie en energie. En dat kon ik net niet lang genoeg en goed genoeg vol houden. Ik heb een bal laten vallen, de bal van mijn lio stage. En dat heeft flinke gevolgen.
Allereerst kan ik het doel afstuderen, dus niet voor de zomer behalen. Ik kan niet mijn praktijk assessment aanvragen en dus mijn praktijk niet afronden. Hierdoor moet ik na de zomer mijn praktijk gedeeltelijk opnieuw doen, op een nieuwe school.
Mijn scriptie hoef ik niet voor 4 juni af te hebben, maar ik ga deze wel voor de zomer afronden, zodat ik met weinig bagage de afronding van mijn opleiding in kan.
Het nemen van deze beslissing en het onder ogen zien van het mislukken van mijn plan, was niet makkelijk. Ik heb de lat blijkbaar erg hoog voor mezelf liggen en ik accepteer van mijzelf geen falen. Hiervoor leg ik de druk op mijn eigen schouders en dan komt er ineens een duiveltje boven, die ik dacht overwonnen te hebben. Ik was behoorlijk van de kaart, maar als ik eerlijk keek, was de koek op. Ik sliep al weken veel te weinig, ik lag uren wakker. Er kwam weinig uit mijn handen en was niet te genieten.
Nu 12 dagen na het beslissende gesprek, komt er veel moeheid uit en begin ik langzaam mijn toekomst opnieuw in te kleuren. En gelukkig kan ik er ook weer kleur in zien. En ik slaap weer 8 a 9 uur per nacht!
Nou is voor mij de grote vraag, moet ik opnieuw de ballen oppakken en willen jongleren met heel veel ballen, of kan ik beter met 3 kegeltjes gaan hooghouden? Wat raad jij me aan te doen?
Welke doelen zijn wel in ontwikkeling:
- voorzichtig zakt mijn BMI.. een klein begin.
- ik bak nog steeds regelmatig brood (als mijn schoonpa ons niet stalkt met Hartog)
- mijn restjes sprei voor mijn bed, raakt nu al bijna de 150 x 150 cm.
- ik ga weer een kaart versturen voor Post crossing
ps. Ik heb mijn 101-doelenpotje geleegd om op koninginnendag iets leuks te kunnen doen. Daar is dat potje toch voor, om iets leuks mee te doen?
Alleen de 3 kegeltjes gaan hooghouden, die voor jou het belangrijkst/leukst zijn. De rest komt vanzelf wel weer ......
BeantwoordenVerwijderenOp je gevoel afgaan, lijkt mij het beste! Intuïtie laat je niet snel in de steek... ik denk dat je de juiste beslissingen genomen hebt Eva.... Nu moet jij even op nr1 staan, want pas als het met jou goed gaat kun jij er weer voor anderen zijn, iets wat je volgens mij graag doet en wil. Ik vind je een kanjer!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Deborah
Lekker met 3 beginnen en de draad weer oppakken. Je voelt vanzelf wel of je er aan toe bent er nog eentje bij te pakken of niet en dat het dan goed is om op deze voet verder te gaan. Dan mag het misschien wat langer duren dan je gepland had, je einddoel ga je alsnog wel bereiken! Succes!
BeantwoordenVerwijderenMarjolein
Lieve Eef, je moet doen waar jij denkt dat je je goed bij voelt. Als dat nu drie kegeltjes zijn is dat prima en je voelt vanzelf wel wanneer er een balletje bij kan (of niet, dat is ook prima, dan duurt het maar wat langer). Uiteindelijk kom je er wel, daar geloof ik heilig in.
BeantwoordenVerwijderenZoals ik je al eerder zei: ik heb sowieso onmetelijk veel bewondering voor je dat je het zo lang hebt volgehouden op deze manier. Toegeven dat het nu even niet allemaal tegelijk gaat is ook heel sterk!
Veel liefs, Roos
Mijn tranen schieten mij in de ogen van de lieve reacties...
BeantwoordenVerwijderen