Postcrossing doel # 80 en # 81

Kaart ontvangen uit Russia

En een van mijn verzonden kaarten is niet aangekomen en verlopen... balen!

Ik heb wel weer een nieuwe kaart verzonden, naar China.

doel #44. De tuin opnieuw inrichten (vervolg)

Als reactie op mijn vorige blog werd ik vandaag weer overvallen door een verrassing. Zoveel mensen in onze omgeving die ons een hart onder de riem willen steken en deze keer was het een studiegenootje van mij: Deborah.

Deborah had gelezen dat ik aan mijn tuin had gewerkt en dat mijn border nu onkruid vrij was, en inderdaad een deel van mijn Border was totaal leeg! 

 

Ze had het leuk gespeeld, om de verrassing extra verrassend te laten zijn. Deborah had Irene laten App-en of ik thuis was en/of tijd had. Omdat Irene vol op met haar neus in de studie zit en mij regelmatig appt of mailt, was het niet opvallend dat ze die vragen stelt.

Ik zat inmiddels al met mijn kinderen in de speeltuin en toen kwam Deborah aan met Victor! En ze vertelde me dat ze mooie plantjes voor mijn tuin had meegenomen en thuis was ik echt helemaal verrast!

Met Patricia heb ik de tuintafel weer op een centrale plaats gezet, zodat we eraan kunnen eten en dat hebben we gelijk gedaan.

Ik kon niet helemaal wachten met het planten tot de kinderen er aan toe zijn, maar heb alvast 2 plantjes neergezet. De rest doe ik morgen met mijn kinderen!

En het fleurt mij en mijn tuin helemaal op.

doel #44. De tuin opnieuw inrichten

Ik heb een week vakantie, en elke dag een doelletje voor mijzelf en gisteren had ik voor mijzelf als doel om te tuin op te ruimen. Budget voor tuin verbouwen is er nu niet, maar het was zo'n chaos dat ik niet eens in de tuin wilde zitten.

Allereerst ben ik begonnen met een border leeg plukken. Er stond zoveel onkruid in de tuin, dat ik niet eens gezien had dat een van mijn rozen een bloem had. Een hele speciekuip vol onkruid heb ik eruit geplukt. De zijkant van de tuin werd leger, maar daar werd zichtbaar dat de verzakking in het terras wel groter werd. Ik heb manlief toen overgehaald om daar toch maar even wat aan te doen. Samen met de kinderen zijn we eraan begonnen. Tegen de tijd dat we van huis moesten lag het meeste er weer in, maar het paste net niet!!
Vandaag is het terras dus opnieuw open gegaan voor een nieuwe poging.

Daarna zijn we naar Schiphol vertrokken met de kinderen, om daar met opa en oma familie uit Canada op te halen. Wat was de airco heerlijk! Het is altijd een feestje om mensen op te mogen halen. Aansluitend tompoezen eten en lunchen.

En als ik in de hoofdstad ben, dan wil ik graag alles machten. Mijn vriendinnetje gaf aan dat ze met haar man en mannetje bij brouwerij het IJ zouden zitten, dus kon ik het niet laten om ook even voor een IJ-witje te gaan en natuurlijk even knuffelen met de kleine man... Mijn kanjertjes waren niet bij heb weg te slaan! Ze voelen zich echt familie van dit mooie mannetje en dat geeft mij een warm gevoel. Helemaal als ik later een app-je krijg waarin mijn vriendinnetje aangeeft dat haar man zich ook echt oom over mijn kinderen voelt! Dat zijn dingen die je niet kan dwingen, maar die soms groeien.

Manlief is opnieuw aan het straten gegaan.. en nu paste het wel!

motregen

Na het duidelijk worden van wat veranderingen, kwam er ineens een berg moeheid naar boven. Ik weet niet eens of het echt moeheid of meer verslagenheid is, wat mij in mijn stoel deed belanden en me even het gevoel doet geven dat ik stilsta. Gelukkig had ik voor mijzelf een vol programma bedacht met de kinderen, anders was er helemaal niets ondernomen (en dat is voor de kinderen en de sfeer in huis niet goed.)

Mijn meisje had een vriendinnetje te spelen en we zijn heerlijk naar de speeltuin geweest. De kinderen hebben er heerlijk gespeeld en ik heb me zitten ergeren aan andere ouders...
Met mijn oudste heb ik lekker een spelletje gespeeld.

Mijn zoon werd uitgenodigd om op een verjaardag bij zijn aanstaande.Waar we met zijn allen natuurlijk op de visite gingen. En daarna was het tijd om naar de verjaardag van ons nichtje en haar vader te vertrekken. Gelukkig scheen de zon en kon ik me even een beetje ontspannen.

Welke doelen ben ik wel mee bezig geweest?
# 100 Ik ben aan het kijken of ik deze zomer met de fiets een paar dagen weg kan. Het is dan de bedoeling om dan elke nacht ergens anders te slapen en zo een klein rondje te maken.

# 28 Ik ben naar de biologische markt geweest, met de fiets en de kinderen.

# 61 Ik heb met Robin een spelletje Zeeslag gedaan!

# 80 Er is een kaart aangekomen in USA

# 17 En er staan weer broden te rijzen.

Eigenlijk zou ik nu in de motregen moeten gaan rennen, maar zelfs daar heb ik de moed niet voor..

mirror monday

Op haar Blog, post Roos elke maandag een foto van zichzelf in de spiegel. De Mirror Monday.

http://roosrustenregelmaat.blogspot.com/

Om haar een hart onder de riem te steken, doe ik deze maandag mee, al viel het zo vroeg in de morgen voor mijn werk niet mee!

OPROEP

Om een van mijn doelen te kunnen halen deze zomer, maar dan zonder kosten, ben ik op zoek naar logeer adresjes voor 1 of 2 nachten.

Mijn doel is om op fietsvakantie te gaan met mijn kinderen en dan dus bij bekenden te logeren, om er toch even uit te zijn.
Dat is doel #100 van mijn lijst.

Vriendschap

Van de week vroeg een lieve vriendin van mij uit een ander deel van het land, of er nog iets was, wat ik kon gebruiken voor een van mijn kinderen. Omdat ik in mijn omgeving veel mensen heb met meisjes in de leeftijd van Robin, heb ik voor Riejanne altijd genoeg spullen... maar voor Robin is dat lastiger.


En veel sneller dan verwacht stond er vandaag dus al een groot pakket in de gang, toen ik thuis uit mijn werk kwam.

Natuurlijk had schoonpa het eten klaar en moesten we toch echt eerst eten. En toen het eindelijk afgeruimd was en de kinderen in pyjama, mocht ik het open maken.



Eerst kwamen er jassen naar voren, die door de kinderen gelijk aangetrokken werden. Een piloten muts waarom gevochten werd een gehaakte poncho en heel veel jongens kleding!! Robin werd er helemaal druk van en trok 3 lagen over elkaar aan! Hij straalde!





Een foto kon niet uitblijven, maar mijn kanjers waren mega wiebelig... dus moeilijk goed op de foto te zetten., maar het enthousiasme straalt er wel vanaf!

Met een nieuwe pyjama aan en nieuwe sloffen ligt mijn zoon nu in zijn bed, want deze schatten kon hij nog niet loslaten! Samen hebben we een setje kleding uitgekozen wat hij morgen aan mag en ik durf te wedden dat hij al heel vroeg aangekleed beneden zal zijn!






Lieve Doenja, enorm bedankt voor de spullen, ik heb hier 2 op en top gelukkige kinderen! En als de kinderen gelukkig zijn: dan is deze moeder dat ook!
In deze periodes zijn het de mensen die zo goed met me meedenken, die me op de been houden!

Zoals Huub van de Lubbe lang geleden schreef, het lied is van onze trouwdag "7e Hemel" gespeeld is zegt het pakkend.

"Wanneer gaat het nou geweldig? Wat gaat nou van zelf? 
Dat het makkelijk was heb ik nooit horen beweren 
Maar met vrienden samen is alles te verteren 
En keert soms de zaak zich om en dan lukt het vaak weer wel"

doel # 81 (en # 80)

Ik heb weer een kaart ontvangen! 

Deze kaart komt uit Rusland van Catherina en het is een foto van 

de Koepels van de Kathedralen van het Kremlin. 

Ik heb inmiddels 3 kaarten onderweg en er zijn er 2 aangekomen. 

doel #4

Zoals ik in een ps-je onder aan de vorige post schreef... heb ik mijn potje aangesproken om te kunnen genieten van koninginnendag. Maar ik heb er wel wat in laten zitten. Mijn verjaardagsgeld in de vorm van een briefje.

Wat heb ik gedaan.
Voor 1 euro een koker met breinaalden en 2 restjes wol gekocht.
De kinderen ieder een eigen beetje geld gegeven om iets leuks mee te doen. Wat is er nou leuker dan je kinderen leren keuzes te maken. Vooral mijn zoon dacht bij alles zeer goed na! Hij is dit jaar zonder onnodige troep thuis gekomen!
En natuurlijk hebben we ijsjes gegeten bij Mariola!

Hoog tijd om eens mijn doelen erop terug te slaan... hoe kan ik mijn spaarpotje weer blij maken!

jongleren, dat moet ik weer leren...

Het zijn moeilijke tijden, ook voor het behalen voor mijn doelen.

Ik heb nogal wat voor mijn kiezen gehad de afgelopen tijd. En ook al kan ik al jaren een beetje jongleren, het langdurig hooghouden van alle ballen kost veel concentratie en energie. En dat kon ik net niet lang genoeg en goed genoeg vol houden. Ik heb een bal laten vallen, de bal van mijn lio stage. En dat heeft flinke gevolgen.

Allereerst kan ik het doel afstuderen, dus niet voor de zomer behalen. Ik kan niet mijn praktijk assessment aanvragen en dus mijn praktijk niet afronden. Hierdoor moet ik na de zomer mijn praktijk gedeeltelijk opnieuw doen, op een nieuwe school.
Mijn scriptie hoef ik niet voor 4 juni af te hebben, maar ik ga deze wel voor de zomer afronden, zodat ik met weinig bagage de afronding van mijn opleiding in kan.

Het nemen van deze beslissing en het onder ogen zien van het mislukken van mijn plan, was niet makkelijk. Ik heb de lat blijkbaar erg hoog voor mezelf liggen en ik accepteer van  mijzelf geen falen. Hiervoor leg ik de druk op mijn eigen schouders en dan komt er ineens een duiveltje boven, die ik dacht overwonnen te hebben. Ik was behoorlijk van de kaart, maar als ik eerlijk keek, was de koek op. Ik sliep al weken veel te weinig, ik lag uren wakker. Er kwam weinig uit mijn handen en was niet te genieten.

Nu 12 dagen na het beslissende gesprek, komt er veel moeheid uit en begin ik langzaam mijn toekomst opnieuw in te kleuren. En gelukkig kan ik er ook weer kleur in zien. En ik slaap weer 8 a 9 uur per nacht!

Nou is voor mij de grote vraag, moet ik opnieuw de ballen oppakken en willen jongleren met heel veel ballen, of kan ik beter met 3 kegeltjes gaan hooghouden? Wat raad jij me aan te doen?

Welke doelen zijn wel in ontwikkeling:

• voorzichtig zakt mijn BMI.. een klein begin. 
• ik bak nog steeds regelmatig brood (als mijn schoonpa ons niet stalkt met Hartog) 
• mijn restjes sprei voor mijn bed, raakt nu al bijna de 150 x 150 cm. 
• ik ga weer een kaart versturen voor Post crossing 

ps. Ik heb mijn 101-doelenpotje geleegd om op koninginnendag iets leuks te kunnen doen. Daar is dat potje toch voor, om iets leuks mee te doen?