Inmiddels telde ik de dagen af, naar de Cityrun en overwoog ik hoe ik die laatste dagen nog zou trainen.
Dit weekend nog een lange zwaardere training en dan nog 1 of 2 keer een recreatief rondje.
Na een beroerde nacht vol spoken, werd ik wakker met veel zon in de slaapkamer. Daar was ik even niet zo blij mee want rennen met warmte maakt het trainen complexer. Wat moet ik aan, wat kan ik eten, hoeveel zal ik drinken en voornamelijk, wat zal ik rennen.
Voor het eerst in tijden viel bij het bedenken van de juiste route het Kasteel weer als optie. De grote twijfel rees, kon ik dat wel, was dat niet overvragen, was daar wél schaduw en was de inmiddels vertrouwde dijk niet raadzamer.
Buiten bleek het minder warm en sprak ik met Metakidsbuurvrouw die al de kilometers in haar benen had die morgen. Ze gaf de factor wind een negatieve beoordeling op de dijk en de zon had minder waarde dan van de week. Ook kreeg ik de ultieme runkeeper tip: wifi uit. Ik kreeg een heup tasje te leen. Zo liep ik onverwacht de zon te gemoed richting de ruïne die ooit een mooi Kasteel had moeten worden.
Ik had een lekker tempo en met het naderen van de brug bij het Weerwater groeide het vertrouwen. 'Ik kan dit?' naar 'Ik kan dit!'. Na ongeveer 50 minuten, was ik weer terug op de plek waar ik startte, met onderweg wel wat spieren die net niet in de kramp liepen en met 2 keer een stukje wandelen.
Het onmogelijke is onverwacht gebeurd: doel # 15 rondje kasteel rennen. En nog ruim binnen het uur ook! Zo zal ik volgende week als ik zichtbaar in mijn Metakidsshirt loop geen flater slaan.
Op naar doel #16 Cityrun Almere lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten